فودبلاگری؛ جنون غذا برای پول!

گسترش روزافزون رسانه ها و عدم نظارت بر روند محتوای برنامه ها به خصوص در فضای مجازی موجب تحولاتی در سبک زندگی ایرانی ــ اسلامی شده است.

به گزارش سیپکس، جام جم نوشت: متاسفانه این روزها در هجمه سیاست ها و برنامه های مختلف غربی، این بار فرهنگ اصیل غذایی کشورمان در تیررس قرار گرفته و مدتی است در میان بلاگرهای صفحات مجازی، پای افرادی به نام فودبلاگرها و موکبانگرهای ایرانی با هدف و انگیزه کسب درآمد به این فضا باز شده که سبب ترویج فرهنگ تغذیه ای نادرست و متضاد با سبک و فرهنگ ایرانی می شود.

فودبلاگرها، افرادی هستند که علاقه بی حد و مرزی نسبت به غذاخوردن و تجربه طعم و مزه های مختلف دارند. این افراد به رستوران های مختلف در نقاط مختلف شهر سر می زنند؛ صاحب رستوران، یک میز پر از غذاهای متنوع و اشتهابرانگیز برای آنان تدارک می بیند و آنها به ازای خوردن این غذاها و اغلب برای افزایش هیجان بیشتر در تایمی معین، اقدام به خوردن سریع غذا و تبلیغ برای آن رستوران می کنند. در آن طرف دنیا هم برنامه های موکبانگ که غذاخوردن موکبانگرها را به نمایش می گذارد، الگویی نادرست برای موکبانگرهای ایرانی شده است.

موکبانگر کیست؟

موکبانگرها در فضای مجازی و اغلب به صورت آنلاین و زنده، در یک وعده، حجم بسیار زیادی غذای متنوع را سریع و بدون وقفه، بیش از ظرفیت بدنی و تا حد جنون با ولع بسیار زیادی می خورند. بسیاری از فودبلاگرها و افرادی که صفحاتی با عناوین موکبانگ دارند در ظاهر یک خوردن حریص گونه، پر از سر و صدا و بدون لحظه ای نفس کشیدن دارند اما بیشتر شبیه یک تنش عصبی یا جنون به غذاست. این برنامه ها اغلب مورد استقبال عموم مردم قرار گرفته و طرفداران زیاد دارد. اما این نوع تغذیه و عدم رعایت آداب غذاخوردن در فرهنگ ایرانی ــ اسلامی پذیرفتنی نیست.در برخی مواقع، موکبانگرها و فودبلاگرها پا را فراتر گذاشته و در تهیه ویدیوهای خود دست به خوردن حشرات، جانوران و آبزیان دریایی زنده می زنند یا انواع غذاها را با هم ترکیب می کنند و معتقدند این غذاها بهترین مزه را دارند، این درحالی است که طبق توصیه متخصصان، پرخوری، درهم خوری، خام خواری و مصرف مداوم غذاهای فست فودی برای سلامتی انسان مضر است و الگوبرداری از برنامه غذایی موکبانگ های خارجی و مصرف برخی آبزیان و موجودات دریایی از دیدگاه شرعی مجاز نیست.

کسب درآمد با خوردن غذا
ملیکا ملک زاده، کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی در گفت وگو با جام جم می گوید: موکبانگ به معنی برنامه خوردن است. برنامه ای با پخش آنلاین که فرد با عنوان میزبان در جلوی دوربین مقدار زیادی غذا شامل فست فود، سبزیجات، غذاهای سنتی هر کشور یا خوراکی هایی نظیر پاستیل، شکلات، بستنی، یخ، میوه، شیرینی و … را می خورد و با بیننده ها گفت وگو می کند. این برنامه ها به صورت آفلاین هم نمایش داده می شود؛ یعنی میزبان، غذا را می خورد. فیلم را ضبط، ویرایش و آپلود می کند.همچنین در چنین برنامه هایی از میکروفن های حرفه ای جهت وضوح صدای بهتر در هنگام جویدن غذاها استفاده می شود. دیدن برنامه هایی که در آن افراد با ملچ وملوچ و صدای زیاد غذا می خورند با فرهنگ بعضی کشورها همچون ایران، چندان خوشایند و هماهنگ نیست؛ اما در کشورهایی همچون کره، چین و ژاپن با صدا غذاخوردن جزیی از فرهنگ شان بوده و برای شان خوشایند است. موکبانگرها در ابتدا در کشور کره جنوبی فعالیت داشتند و کم کم در کشورهای دیگری همچون آمریکا، چین، ژاپن، ایتالیا، کشورهای عربی و حتی ایران محبوبیت پیداکردند. در ابتدا این افراد بیشتر به دنبال نمایش و معرفی غذای کشورها، تفریح و سرگرمی بودند ولی درحال حاضر با هدف درآمدزایی و محبوبیت، این فعالیت را انجام می دهند.

این اشتها طبیعی است؟
اما آیا اشتها و ولع به غذاخوردن در موکبانگرها و فودبلاگرها واقعی و طبیعی است یا نشانه ای از یک اختلال روانی است. ملک زاده می گوید: بسیاری از این افراد در شروع فعالیت خود، اشتیاق و احساس خوبی راجع به غذاخوردن این چنینی دارند، اما به مرور زمان این نوع خوردن، باعث به وجود آمدن بیماری های روحی همچون اختلالات خوردن، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و … در آنان می شود. البته تعدادی از آنها هم ممکن است از ابتدا مبتلا به اختلالات روانی باشند. اضافه وزن، چاقی، چرب شدن کبد، دیابت، بیماری های قلبی و عروقی، مشکلات گوارشی و معده، سرطان و درنهایت احتمال مرگ از عواقب مشکلات جسمی در این افراد است.

اعتیاد به برنامه های موکبانگ

دلیل اعتیاد به دیدن افراطی برنامه هایی که در آن بی ضابطه غذا خورده می شود، چیست و چرا کاربران از دیدن آن لذت می برند. ملک زاده با اشاره به این که انگیزه افراد برای مشاهده چنین برنامه هایی می تواند متفاوت باشد، می گوید: بعضی افراد ممکن است در ابتدا به صورت اتفاقی در فضای مجازی با چنین برنامه هایی مواجه شوند و در درازمدت به دیدن این برنامه ها عادت کرده و نوعی اعتیاد پیدا کنند. همچنین برخی از افراد که دچار کمبود وزن یا بی اشتهایی هستند با هدف افزایش میل به غذاخوردن و افزایش وزن این برنامه ها را دنبال می کنند. تعدادی دیگر هم که توانایی مالی پایینی دارند ممکن است هنگام تماشای این ویدیوها خود را به جای میزبان برنامه تصور کرده، در قالب آن شخص فروروند تا احساس لذت میزبان را تجربه کنند. قطعا دیدن برنامه های موکبانگ و فودبلاگرها در درازمدت سبب به وجودآمدن اختلالات و مشکلاتی همچون اختلال پرخوری، اختلال اجتناب یا محدودیت از غذا، پراشتهایی عصبی، افسردگی، ناامیدی، عدم رضایت از زندگی به جهت مقایسه خود با سبک زندگی موکبانگرها، اضطراب، احساس گناه و مشکلات دیگر می شود.

پایان خبر سیپکس

فودبلاگری؛ جنون غذا برای پول!