از شبکه مخابراتی درختان چه می دانید؟

حقایق علمی ۵۱؛

به گزارش خبرگزاری سیپکس درختان از طریق شبکه ای از قارچ ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این فرآیند عجیب در زیر زمین اتفاق می افتد جایی که قارچ ها نقش یک واسط را ایفا می کنند و ریشه درختان مختلف را به هم متصل می کنند! این نقش واسطه ای شبکه ای را تشکیل می دهد که دانشمندان آن را همزیستی قارچ ریشه (Mycorrhizal networks) می نامند.

 همزیستی قارچ ریشه از طریق رشته های کوچکی به نام میسلیوم (mycelium) صورت می پذیرد. این رشته های باریک در خاک امتداد می یابند و یک سیستم ارتباطی گسترده را زیر سطح جنگل ایجاد می کنند. شبکه های قارچی درست مانند شبکه های اجتماعی در بین انسان ها عمل می کنند و به درختان اجازه می دهند اطلاعات و منابع خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند!

درختان از این شبکه ها برای ارسال سیگنال به یکدیگر استفاده می کنند. به عنوان مثال اگر یک درخت تحت تأثیر خشکسالی یا بیماری خاصی باشد می تواند سیگنال های هشدار دهنده را از طریق همزیستی قارچ ریشه ارسال کند. به این ترتیب سایر درختان منطقه این سیگنال ها را حس کرده و خود را برای چالش های مشابه آماده می کنند. توانایی برقراری ارتباط به درختان کمک می کند تا با محیط خود سازگار شوند.

درختان علاوه بر ارسال هشدار مواد مغذی را نیز از طریق این شبکه ها به اشتراک می گذارند. هنگامی که یک درخت مواد مغذی اضافی داشته باشد می تواند آن را به درختان همسایه منتقل کند. این معاوضه برای بقای نهال های جوان تر به ویژه آن هایی که در مناطق سایه دار هستند (که نور خورشید در آنجا محدود است) بسیار مهم است. درختان مسن معمولاً کربن و مواد مغذی را با درختان جوان به اشتراک می گذارند و به رشد آنها کمک می کنند.

قارچ ها در این سیستم ارتباطی نقش حیاتی دارند. آنها با دریافت قند تولیدشده توسط درختان در طول فتوسنتز از این رابطه سود می برند. در مقابل قارچ ها به درختان کمک می کنند تا آب و مواد معدنی ضروری از خاک مانند فسفر و نیتروژن را جذب کنند. رابطه متقابل باعث افزایش سلامت درختان و قارچ ها می شود.

مطالعات نشان می دهد درختان می توانند خویشاوندان خود را از طریق این ارتباطات قارچی شناسایی کنند. این شناخت به آنها امکان می دهد تا اشتراک منابع را با خویشاوندان بر غیر خویشاوندان اولویت دهند! چنین رفتاری حاکی از ساختار اجتماعی پیچیده جنگل ها است.

در بسیاری از جنگل ها درختان مسن تر که اغلب به عنوان درختان مادر از آنها یاد می شود به عنوان قطب مرکزی این شبکه ها عمل می کنند. آنها سیستم ریشه ای گسترده و اتصالات قارچی متعددی دارند. درختان مادر می توانند تشخیص دهند که درختان مجاور در حال تقلا برای حیات هستند و در صورت لزوم مواد مغذی مورد نیاز را برای آنها ارسال کنند. این رفتار به سلامت کلی اکوسیستم گیاهی جنگل کمک می کند.

توانایی درختان برای ارتباط از طریق همزیستی قارچ ریشه پیچیدگی اکوسیستم های جنگلی را آشکار می کند. این ارتباطات راه دور و زیرزمینی امکان همکاری بین درختان را فراهم می کند و شانس بقای آنها را در محیط های چالش برانگیز افزایش می دهد. دفعه بعد که در جنگل قدم می زنید به یاد داشته باشید که زیر پای شما یک شبکه مخابراتی برقرار است!