نامه اعتراضی «صادق زیباکلام» به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

متن نامه صادق زیبا کلام به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر سیدعباس صالحی

وزیر محترم ارشاد

با سلام و تحیات

به استحضار می رساند که سه جلد از تألیفات اینجانب سال هاست که در ممیزی ارشاد در انتظار صدور مجوز می باشند. نخستین آن ها «تولد اسرائیل» دومی «رضاشاه» و سومی «شاه کشتار نکرد» می باشد. «تولد اسرائیل» در دوران ریاست جمهوری «معجزۀ هزاره سوم» در سال ۹۱ «رضاشاه» در ۹۶ و «شاه کشتار نکرد» در ۱۴۰۰ بمنظور دریافت مجوز به ارشاد تسلیم شده اند.

مسئولین ارشاد هیچ پاسخی نسبت به دو کتاب «تولد اسرائیل» و «شاه کشتار نکرد» ندادند. اما در خصوص کتاب «رضاشاه» در جلسه ای در سال ۹۷ در حضور جنابعالی بعنوان وزیر ارشاد دولت ابدمدت قوی شوکت جم جاه و معدلت آثار جناب دکتر حسن روحانی معاونت فرهنگی تان و مدیرکل ممیزی آقایان فرمودند که اشکال کتاب رضاشاه آن است که فقط به مقطع کودتا یعنی از اسفند ۱۲۹۹ تا آبان ۱۳۰۴ که رضاخان سردارسپه تاجگذاری کرده و تبدیل به رضاشاه می شود پرداخته و هیچ اشاره ای به اقدامات وی در ۱۶ سال بعدی نکرده.

بنده فصل جدیدی به کتاب اضافه کردم که شامل اقدامات رضاشاه در طی ۱۶ سال سلطنتش می بود. فصل مطولی شد و نزدیک به یک چهارم حجم کتاب را در بر گرفت. اما ظاهراً شرح اقدامات رضاشاه حکایت «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» شد.

جناب صالحی بزرگوار بعد از ناامیدی از صدور مجوز این کتاب در فرانسه چاپ می شود و در ایران هم بصورت غیررسمی تاکنون ده ها هزار نسخه چاپ شده. مشکل این کتاب از دید بنده در اقدامات و خدمات رضاشاه نیست. چون مسئولین ارشاد نیک می دانند که خدمات رضاشاه را نمی توان منکر شد. بعلاوه در همان فصل آخر کتاب نشان داده شده بود که خدمات رضاشاه به کنار از نظر توسعۀ سیاسی و پیشرفت دمکراسی نه تنها پیشرفتی در دوران رضاشاه صورت نگرفت بلکه چند گام هم به عقب رفتیم. مشکل مسئولین ارشاد جای دیگری است.

روایت رسمی کل به قدرت رسیدن رضاشاه و اقدامات وی را سناریوی انگلستان می داند: از طراحی کودتای ۳ اسفند ۱۲۹۹ تا تأسیس سلسلۀ پهلوی. اما کتاب رضاشاه بنده نشان می دهد که حتی روح دولت انگلستان در لندن هم از کودتا خبر نداشت چه رسد به اینکه آن را طراحی هم کرده باشد. ایضاً صعود رضاخان از جایگاه یک فرماندۀ گمنام نظامی به «رضاشاه» در طول ۵ سال بعدی هیچ ارتباطی به انگلستان پیدا نمی کند. هر چه بود بازمی گشت به شرایط سیاسی ایران و توانایی های شخصی رضاخان.