کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی

عراق، این همسایه غربی دیرینه ایران، نه تنها یک مرز مشترک طولانی با ما دارد، بلکه سرزمینی است که با فرهنگ، تاریخ و حتی خون ما ایرانی ها گره خورده. از زمان های باستان تا امروز، این کشور نقش پررنگی در زندگی ما داشته و هنوز هم بخش مهمی از روابط منطقه ای و فرهنگی ما رو تشکیل می ده. خیلی ها عراق رو فقط با عتبات عالیات یا حتی جنگ تحمیلی می شناسن، اما این سرزمین قصه ها و رازهای ناگفته زیادی داره که کشفشون خالی از لطف نیست.

اگه بخوایم صادقانه بگیم، عراق بیشتر از اینکه فقط یک همسایه باشه، برادرِ کوچیک تر یا بزرگ تریه که هر دو با هم زیر سقف تمدن کهن بین النهرین و فلات ایران بزرگ شدیم. همین نزدیکی باعث شده که سرنوشت هامون هم کم و بیش به هم گره بخوره. از جاده های پر از زائر اربعین گرفته تا بازارهای مشترک، همه نشون دهنده این ارتباط عمیق و چندوجهی هستن. پس بیاین یه گشتی توی این سرزمین بزنیم و ببینیم عراق، این همسایه غربی دوست داشتنی، چه حرف هایی برای گفتن داره.

عراق در همسایگی ایران: جغرافیا و مرزها

بیاین اول با یه نگاه جغرافیایی شروع کنیم تا بهتر بفهمیم کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی کجاست و چه جایگاهی داره. عراق با اسم رسمی جمهوری عراق، توی منطقه غرب آسیا قرار گرفته و با یه مساحت حدود ۴۳۸ هزار کیلومتر مربع، کشور نسبتاً بزرگی به حساب میاد. پایتخت پرهیاهوش هم بغداده که زمانی مرکز تمدن و علم دنیا بود. این کشور از شمال با ترکیه، از جنوب با عربستان سعودی و کویت، از غرب با اردن و سوریه و از شرق هم با کشور عزیزمون، ایران، همسایه است.

همسایگی با ایران: از کوهستان تا اروندرود

مرز مشترک ایران و عراق واقعاً داستان ها داره! حدود ۱۴۵۸ کیلومتر طول این مرزه، یعنی یه خط خیلی طولانی که از کوهستان های سر به فلک کشیده شمال غرب تا جلگه های هموار و اروندرود در جنوب امتداد پیدا می کنه. فکرشو بکنید، این مرز چقدر تنوع جغرافیایی داره! توی شمال، کوهستان های زاگرس رو داریم که هم برای ما و هم برای کردهای عراق، پناهگاه و هویت محسوب میشه. هر چی میایم پایین تر، دشت های هموار و بیابانی شروع میشن و نهایتاً به شط العرب یا همون اروندرود می رسیم که مرز آبی جنوب شرقی رو تشکیل میده. اروندرود همیشه یه رودخانه استراتژیک و حیاتی بوده و هست و خب، می دونید که توی تاریخمون هم کلی اتفاقات مهم رو رقم زده.

استان های مرزی دو کشور: پیوند در دل خاک

هم مرز بودن با عراق، برای ما ایرانی ها یعنی داشتن کلی استان مرزی که هر کدومشون قصه های خودشون رو دارن. از آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام تا خوزستان، این استان ها سال هاست که با همسایه شون در اون طرف مرز، روابط و تعاملات نزدیکی دارن. شهرهای مرزی مثل مریوان، بانه، قصر شیرین، مهران و خرمشهر، برای خیلی از مردم ما آشنا هستن و اسمشون کلی خاطره زنده می کنه.

در اون طرف مرز هم استان هایی مثل سلیمانیه و اربیل در منطقه کردستان عراق، و دیاله، واسط، میسان و بصره همجوار ایران هستن. این استان ها هم مثل ما، مردمی خونگرم و مهمان نواز دارن که مرزها رو بیشتر از اینکه یه خط جداکننده ببینن، یه راه برای رفت وآمد و دوستی می بینن.

گذرگاه های مرزی: دروازه های ارتباط

حتماً اسم خیلی از گذرگاه های مرزی ایران و عراق رو شنیدین. این مرزها، دروازه های مهمی هستن که مردم و کالاها رو بین دو کشور جابه جا می کنن. هر کدوم از این گذرگاه ها هم کاربرد خاص خودشون رو دارن:

• خسروی: این مرز توی استان کرمانشاهه و یکی از قدیمی ترین و مهم ترین مرزها برای زائران و مسافرانه.
• مهران: توی استان ایلام قرار داره و احتمالاً پرترددترین مرز در ایام اربعین و مناسبت های مذهبیه.
• شلمچه: در خوزستان و نزدیک خرمشهره و برای زائران جنوبی کشور و همین طور تجارت اهمیت زیادی داره.
• چذابه: این مرز هم توی خوزستانه و بیشتر برای تردد زائران و مقاصد تجاری استفاده میشه.
• تمرچین: توی آذربایجان غربی قرار داره و یه مرز تجاری مهم برای شمال غرب کشور به حساب میاد.
• باشماق: این مرز هم در استان کردستانه و بیشتر برای تجارت و تردد بین منطقه کردستان ایران و عراق کاربرد داره.

این گذرگاه ها نقش حیاتی توی روابط دو کشور دارن، چون هم رفت وآمد مردم رو راحت تر می کنن و هم چرخ اقتصاد رو به حرکت درمی آرن. بدون این مرزهای فعال، تصور روابط ایران و عراق خیلی سخته.

تار و پود تاریخ: پیشینه مشترک ایران و عراق

عراق، یا همون میان رودان خودمون، یه جورایی گهواره تمدن بشره. اگه بخوایم از تاریخش بگیم، باید برگردیم به هزاران سال پیش، زمانی که توی همین دشت های حاصلخیز بین دجله و فرات، اولین شهرها و امپراتوری ها شکل گرفتن.

گهواره تمدن: از سومر تا ساسانی

همین جا بود که تمدن های بزرگی مثل سومر، اکد، آشور و بابل قد علم کردن. مردمی که توی این سرزمین زندگی می کردن، کلی اختراع و نوآوری داشتن؛ از نوشتن و ریاضیات گرفته تا گاه شماری و اولین قوانین مکتوب. فکرش رو بکنید، چقدر هیجان انگیزه که توی سرزمینی قدم میذاریم که مهد این همه پیشرفته!

می گن بین النهرین «گهواره تمدن» بوده، چون اولین شهرها، سیستم های نوشتاری و قوانین مدون از همین جا شروع شده. واقعاً که ریشه های بشر توی همین خاکه.

عراق برای مدت های طولانی، بخشی از امپراتوری های بزرگ ایرانی مثل مادها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان بوده. یعنی این مرزها و تقسیم بندی هایی که الان می بینیم، اون زمان ها وجود نداشته و همه این سرزمین ها زیر پرچم یک حکومت بودن. همین هم باعث شده که ریشه های فرهنگی و تاریخی عمیقی بین ما و عراق وجود داشته باشه.

دوران اسلامی و شکوفایی بغداد

بعد از ورود اسلام، میان رودان به یکی از مهم ترین مراکز جهان اسلام تبدیل شد. شهرهایی مثل کوفه و بصره، و بعدتر بغداد، نقش کلیدی توی گسترش علم و تمدن اسلامی داشتن. بغداد توی دوران خلافت عباسی، به اوج شکوفایی خودش رسید و شد پایتخت جهان اسلام. شهری که بهش می گفتن بیت الحکمه (خانه حکمت)، یعنی مرکزی برای دانشمندان، فلاسفه و هنرمندان از سراسر دنیا. فکر کنید چقدر این شهر باشکوه بوده! متاسفانه حمله ی مغول ها توی قرن سیزدهم، یه ضربه ی بزرگ به این شهر زد و باعث افولش شد.

دوران معاصر و تحولات مرزی

تاریخ معاصر ایران و عراق هم پر از فراز و نشیبه. از عهدنامه های قدیمی مثل عهدنامه ذهاب که مرزهای ما رو شکل داد، تا جنگ تحمیلی که متاسفانه زخم های زیادی رو روی هر دو ملت گذاشت. بعد از سقوط رژیم بعث هم ایران نقش مهمی توی بازسازی و برقراری ثبات توی عراق داشته. همین طور که می بینید، هر چقدر هم که بین ما و عراق دیوار کشیده باشن، تاریخ و سرنوشت مون مثل تار و پود یه فرش دستباف، به هم گره خورده.

پیوندهای عمیق فرهنگی و مذهبی

اگه بخوایم از کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی حرف بزنیم و از روابط فرهنگی و مذهبی مون نگیم، انگار که از نمک غذامون غافل شدیم. این پیوندها اونقدر عمیقه که مرزهای جغرافیایی رو کم رنگ می کنه و آدم حس می کنه توی یه خونه بزرگه که اتاق هاش با دیوار از هم جدا شدن.

اشتراکات فرهنگی: ریشه های مشترک

با اینکه زبان رسمی عراق عربیه و مال ما فارسی، اما تأثیر این دو زبان و فرهنگ روی هم رو می تونید به وضوح ببینید. کلی کلمه و اصطلاح مشترک داریم که نشون دهنده این نزدیکیه. ادبیات، موسیقی، حتی آداب و رسوم مشترک، همه شون نشون دهنده این ریشه های مشترک هستن. مثلاً، توی منطقه کردستان عراق، مثل ما ایرانی ها، نوروز رو جشن می گیرن. این یعنی فرهنگ فراتر از مرزها حرکت می کنه و دل ها رو به هم نزدیک می کنه.

تنوع قومیتی توی عراق هم خیلی زیاده؛ کردها، ترکمن ها، آشوری ها و خیلی های دیگه که هر کدومشون با ایران هم روابط دیرینه دارن. این تنوع باعث شده که عراق یه جورایی یه تابلوی رنگارنگ از فرهنگ های مختلف باشه که بخش های زیادی از اون به فرهنگ ما هم نزدیکه.

جایگاه مذهبی برای شیعیان جهان: دل در گرو عتبات

برای ما شیعیان، عراق فقط یه کشوره همسایه نیست؛ اینجا خونه ائمه اطهار (ع) و سرزمین مقدس عتبات عالیاته. نجف، کربلا، سامرا و کاظمین، اسم هایی هستن که با شنیدنشون دل هر شیعه ای می لرزه و شوق زیارت رو توی دلش زنده می کنه. حرم امیرالمؤمنین علی (ع) در نجف، حرم امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) در کربلا، و حرم امامین کاظمین و عسکریین (ع) در کاظمین و سامرا، این شهرها رو به کانون زیارتی شیعیان از سراسر دنیا تبدیل کرده.

پدیده پیاده روی اربعین هم که دیگه نیاز به معرفی نداره. میلیون ها نفر از ایران و کشورهای دیگه، پای پیاده راهی کربلا میشن تا خودشون رو به قافله عشاق امام حسین (ع) برسونن. این مراسم، بزرگترین تجمع انسانی در جهانه و نشون دهنده اوج همبستگی مذهبی و فرهنگی بین مردم ایرانه و عراقه. موقع پیاده روی اربعین، مرزها معنای خودشون رو از دست میدن و همه یکدل و یکصدا برای هدفی مشترک قدم برمی دارن.

تنوع ادیان و اقوام در عراق: رنگارنگی فرهنگی

عراق علاوه بر اکثریت مسلمان (شیعه و سنی)، محل زندگی اقلیت های مذهبی دیگه ای مثل مسیحیان، ایزدی ها و مندائی ها هم هست. هر کدوم از این گروه ها هم فرهنگ و آداب و رسوم خاص خودشون رو دارن که به تنوع فرهنگی این کشور اضافه کرده. این همزیستی، هر چند که گاهی با چالش هایی همراه بوده، اما به عراق چهره ای چند فرهنگی بخشیده.

اقتصاد و تجارت: فرصت ها و چالش ها

وقتی از کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی حرف می زنیم، نمیشه به اقتصاد و بازارش بی تفاوت بود. عراق یه کشور نفت خیزه و منابع عظیمی از نفت و گاز داره. همین موضوع باعث شده که اقتصادش حسابی به نفت وابسته باشه و خب، این وابستگی هم فرصت ها و هم چالش های خودش رو داره.

اقتصاد عراق: تکیه بر طلای سیاه

عراق پنجمین ذخایر نفتی بزرگ دنیا رو داره. تصور کنید چقدر نفت زیر خاک این کشوره! اما همین ثروت نفتی باعث شده که اقتصاد عراق تک محصولی بشه و به نوسانات قیمت نفت خیلی حساس باشه. بعد از سال ها جنگ و ناآرامی، عراق نیاز شدیدی به بازسازی داره. زیرساخت هاش آسیب دیدن، صنایعش نیاز به نوسازی دارن و کشاورزیش هم می تونه خیلی پیشرفته تر بشه. البته فساد اقتصادی هم متاسفانه یکی از چالش های بزرگیه که سد راه پیشرفت این کشوره.

مبادلات تجاری ایران و عراق: یه بازار پررونق

برای ایران، عراق یه بازار خیلی مهمه. همین همسایگی و نزدیکی فرهنگی و مذهبی، باعث شده که حجم مبادلات تجاری بین دو کشور هر سال بالاتر بره. ما کلی کالا و خدمات به عراق صادر می کنیم، از مصالح ساختمانی و مواد غذایی گرفته تا خودرو و خدمات فنی و مهندسی. حتی انرژی هم بخش مهمی از صادرات ما به این کشوره. کالاهایی که از عراق وارد می کنیم کمتره، اما خب، این بازار برای صادرات کالاهای ایرانی یه فرصت طلایی محسوب میشه.

فکرشو بکنید، چقدر فرصت های همکاری اقتصادی بین دو کشور وجود داره! می تونیم توی زمینه انرژی، حمل ونقل، و بازسازی زیرساخت های عراق کلی پروژه مشترک داشته باشیم. این ها هم به نفع اقتصاد ماست و هم به نفع مردم عراق که نیاز به توسعه و پیشرفت دارن.

پتانسیل های همکاری اقتصادی: فراتر از امروز

مناطق آزاد و ویژه اقتصادی توی مرزها می تونن نقش مهمی توی توسعه روابط تجاری ایفا کنن. فرض کنید که با یه برنامه ریزی درست، چقدر میشه از این پتانسیل ها استفاده کرد و مبادلات تجاری رو رونق داد. همکاری توی حوزه های مختلف مثل گردشگری، کشاورزی، و حتی صنایع کوچک هم می تونه به ایجاد شغل و افزایش رفاه توی هر دو کشور کمک کنه. روابط اقتصادی ایران و عراق پتانسیل های زیادی داره که هنوز کامل کشف نشده.

راهنمای جامع سفر و گردشگری به عراق

وقتی اسم کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی میاد، خیلی ها اول از همه به سفر و زیارت فکر می کنن. و راستش رو بخواین، درست هم فکر می کنن! عراق یکی از مهم ترین مقاصد گردشگری مذهبی برای ما ایرانی هاست، اما جاذبه هاش فقط به این مورد محدود نمیشه. بیاین یه نگاهی به سفر به این سرزمین بندازیم.

گردشگری مذهبی (عتبات عالیات): آرامش روح و جان

همون طور که گفتیم، شهرهای نجف، کربلا، سامرا و کاظمین، قلب تپنده گردشگری مذهبی عراق هستن. هر سال میلیون ها زائر، مخصوصاً توی ایام محرم و اربعین، راهی این شهرها میشن تا زیارت کنن و دلی تازه کنن. اگه قصد سفر به عتبات رو دارین، چند تا نکته رو باید بدونید:

• ویزای عراق: برای سفر به عراق، معمولاً به ویزا نیاز دارین، اما توی ایام خاص مثل اربعین، ممکنه قوانین تغییر کنه و سفر بدون ویزا هم امکان پذیر باشه. حتماً قبل از سفر، آخرین اخبار رو چک کنید.
• ارز: واحد پول عراق دیناره. بهتره مقداری دینار همراه داشته باشید، اما توی شهرهای زیارتی امکان تبدیل ارز و استفاده از دلار هم وجود داره.
• حمل ونقل داخلی: برای جابه جایی بین شهرها، می تونید از اتوبوس، تاکسی یا ون استفاده کنید.
• اقامت: هتل ها و زائرسراهای زیادی توی شهرهای مقدس هستن که می تونید با توجه به بودجه تون انتخاب کنید.
• امنیت: خوشبختانه امنیت توی شهرهای زیارتی بالاست، اما همیشه باید مراقب باشید و توصیه های امنیتی رو جدی بگیرید.

بهترین زمان سفر به عراق برای زیارت، فصل های پاییز و زمستونه که هوا خنک تر و دلپذیرتره، مخصوصاً برای پیاده روی اربعین.

جاذبه های باستانی و تاریخی عراق: سفر به گذشته

عراق فقط عتبات عالیات نیست! اینجا مهد تمدن بشره و کلی شهر باستانی و مکان تاریخی داره که هر کدومشون یه دنیا حرف برای گفتن دارن:

• بابل: شهری که زمانی پایتخت امپراتوری بزرگ بابل بود و باغ های معلقش یکی از عجایب هفت گانه دنیای باستان به حساب میومد.
• اور: زادگاه حضرت ابراهیم (ع) و یکی از قدیمی ترین شهرهای سومری. زیگورات اور یه بنای شگفت انگیزه که از هزاران سال پیش باقی مونده.
• نینوا: پایتخت باستانی آشور که در شمال عراق قرار داره.
• موزه ملی عراق: توی بغداد قرار داره و مجموعه ای بی نظیر از آثار باستانی میان رودان رو در خودش جای داده. اگه به تاریخ علاقه دارید، حتماً باید این موزه رو ببینید.

اینجا می تونید رد پای تمدن های کهن رو ببینید و خودتون رو توی دل تاریخ گم کنید. واقعاً تجربه بی نظیریه.

پتانسیل های طبیعت گردی: تالاب ها و کوهستان ها

شاید کمتر کسی عراق رو با طبیعتش بشناسه، اما این کشور هم بخش های طبیعی زیبایی داره. تالاب های میان رودان در جنوب عراق، یه اکوسیستم بی نظیرن که پرندگان مهاجر زیادی رو به خودشون جذب می کنن. این تالاب ها رو به «وِنیز شرق» هم میشناسن.

توی شمال عراق و منطقه کردستان هم کوهستان های سرسبز و زیبایی وجود داره که میشه برای طبیعت گردی و کوه نوردی ازشون استفاده کرد. آب و هوای این مناطق توی تابستون خنک تره و می تونه مقصد خوبی برای فرار از گرمای جنوب باشه.

ملاحظات امنیتی و بهداشتی برای مسافران

راستش رو بخواین، امنیت همیشه دغدغه مهمی توی سفر به عراق بوده. با اینکه اوضاع خیلی بهتر شده، اما باز هم باید احتیاط کنید. همیشه از طریق تورهای معتبر یا با آگاهی کامل سفر کنید و از مناطق ناامن دوری کنید. توی شهرهای زیارتی، امنیت نسبتاً خوبه، اما باز هم مراقب وسایلتون باشید و شب ها تنها بیرون نرید.

از نظر بهداشتی هم، آب آشامیدنی رو حتماً از بطری های پلمپ شده تهیه کنید و از خوردن غذاهای خیابانی که به بهداشتشون شک دارید، پرهیز کنید. قبل از سفر هم حتماً درباره واکسن های لازم با پزشکتون مشورت کنید.

چالش ها و چشم انداز آینده روابط

همسایگی با کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی، مثل هر همسایگی دیگه ای، نه تنها فرصت ها، بلکه چالش هایی هم داره که باید بهشون توجه کرد. شناخت این چالش ها و کار کردن روی فرصت ها می تونه به آینده ای بهتر برای هر دو کشور کمک کنه.

چالش های پیش رو: مسیر ناهموار

عراق سال های زیادی درگیر جنگ و ناآرامی بوده و متاسفانه هنوز هم با چالش های بزرگی دست و پنجه نرم می کنه:

• مسائل امنیتی: با اینکه داعش شکست خورده، اما هنوز هم گروه های تروریستی کوچک تر تهدیدی برای امنیت عراق محسوب میشن. این ناامنی ها مستقیم روی مناطق مرزی ما هم تأثیر میذاره.
• رقابت های منطقه ای: عراق همیشه میدانی برای رقابت قدرت های منطقه ای و جهانی بوده. این رقابت ها ممکنه باعث بی ثباتی های داخلی بشن و روی روابط ما هم اثر بذارن.
• چالش های زیست محیطی: پدیده هایی مثل گرد و غبار، که منشأ بخش زیادیش از بیابان های عراقه، یه چالش جدی برای ما و خودشونه. مدیریت منابع آب مشترک (مثل دجله و فرات) هم یه مسئله مهم و حیاتیه.
• اختلافات سیاسی داخلی: ساختار پیچیده سیاسی عراق و اختلافات بین گروه های قومی و مذهبی، گاهی اوقات به بی ثباتی دولت و عدم انسجام ملی منجر میشه که این هم می تونه روی روابط خارجی عراق، از جمله با ایران، تأثیر بذاره.

این چالش ها واقعی هستن و نمیشه نادیده شون گرفت. اما با همکاری و گفتگو، میشه راه هایی برای مدیریت و کاهش تأثیرات منفیشون پیدا کرد.

فرصت های توسعه روابط: آینده روشن

با وجود همه چالش ها، فرصت های بزرگی هم برای توسعه روابط ایران و عراق وجود داره:

• تقویت همکاری های اقتصادی و تجاری: بازار بزرگ عراق، نیاز شدیدش به بازسازی، و ذخایر نفتیش، فرصت های بی نظیری برای شرکت های ایرانی و سرمایه گذاران ما فراهم می کنه. می تونیم در پروژه های زیرساختی، انرژی، و صنایع مختلف با هم همکاری کنیم.
• همکاری در زمینه امنیت منطقه ای: هر دو کشور از تروریسم آسیب دیدن و می تونن توی مبارزه با این پدیده شوم و برقراری امنیت پایدار در منطقه، دست در دست هم بدن.
• توسعه روابط فرهنگی و مردمی: پیوندهای عمیق مذهبی و فرهنگی، سرمایه بزرگی برای توسعه روابط مردمیه. تقویت گردشگری مذهبی، تبادلات فرهنگی و هنری، و گسترش زبان و ادبیات مشترک می تونه به نزدیکی بیشتر دو ملت کمک کنه.
• همکاری در مدیریت منابع آب: با توجه به مشکل کم آبی در منطقه، همکاری در مدیریت منابع آب مشترک مثل رودخانه های مرزی، می تونه منافع بلندمدتی برای هر دو کشور داشته باشه.

چشم انداز آینده همسایگی: با هم و برای هم

راستش رو بخواین، ثبات و توسعه عراق برای امنیت و منافع ملی ما حیاتیه. وقتی همسایه مون آروم و باثبات باشه، ما هم آرامش بیشتری داریم. پیش بینی آینده همیشه سخته، اما اگه هر دو کشور با دیدی بلندمدت و با حسن نیت به هم نگاه کنن و از پتانسیل های بی نظیرشون استفاده کنن، مطمئناً می تونن به الگویی برای همکاری در منطقه تبدیل بشن. توسعه روابط دوجانبه در همه زمینه ها، نه تنها برای ایران و عراق، بلکه برای کل منطقه خاورمیانه می تونه ثبات و شکوفایی به ارمغان بیاره.

پس، با همه این حرف ها، عراق فقط یه مرز غربی نیست؛ یه تاریخ مشترک، یه فرهنگ نزدیک، یه دنیای فرصت و یه آینده ای که با هم قراره بسازیم.

نتیجه گیری

خب، تا اینجا دیدیم که کشور عراق یکی از کشورهای همسایه ایران از مرز غربی، فراتر از اون چیزیه که توی اخبار یا ذهنیت اولیه ماست. این کشور یه سرزمین کهن با ریشه های عمیق تاریخی و فرهنگی، مهد تمدن بشری و از طرفی، قلب تپنده جهان تشیع برای ما ایرانی هاست. از کوهستان های سرسبز شمال گرفته تا جلگه های حاصلخیز بین النهرین و اروندرود، مرزهای مشترک ما با عراق، فقط خطی روی نقشه نیستن، بلکه نشونی از یه همسایگی دیرینه و پرماجراست.

این مقاله یه سفری بود به ابعاد مختلف این همسایگی؛ از جغرافیای مرزها و استان های مشترک گرفته تا تار و پود تاریخ، پیوندهای عمیق فرهنگی و مذهبی، و فرصت ها و چالش های اقتصادی و تجاری. دیدیم که چطور اشتراکات فرهنگی و جایگاه والای عتبات عالیات، دل های ما و عراقی ها رو به هم گره زده و پیاده روی اربعین نمادی از این وحدت و همدلی شده. همچنین، نگاهی هم به وضعیت اقتصادی عراق و پتانسیل های بی نظیر برای روابط اقتصادی ایران و عراق داشتیم که می تونه به نفع هر دو ملت باشه.

درسته که چالش هایی مثل ناامنی های منطقه ای یا مسائل زیست محیطی وجود داره، اما با نگاه به چشم انداز آینده همسایگی، میشه امید داشت که با تعمیق شناخت متقابل، گسترش همکاری ها و تقویت روابط مردمی، ایران و عراق می تونن به سوی امنیت و شکوفایی پایدار حرکت کنن. شناخت بیشتر از این کشور غنی و پرظرفیت، نه تنها برای زائران و تجار، بلکه برای هر ایرانی علاقه مند به منطقه مون، ضروری و ارزشمنده.

پس دفعه بعد که اسم عراق رو شنیدین، یادتون باشه که این کشور فقط یه همسایه جغرافیایی نیست؛ عراق، پاره ای از تاریخ، فرهنگ و سرنوشت ماست که آینده اش به آینده ما هم گره خورده.